ايتىس اقىنى ەركىن ءىلياس ۇلىنىڭ مونعوليا قازاقتارىنا ايتقان قوشتاسۋ جىرى

None
None
نۇر- سۇلتان. قازاقپارات - ايگىلى ايتىس اقىنى ەركىن ءىلياس ۇلى 2000 - جىلى شىلدە ايىندا مونعوليانىڭ بايان- ولگي ايماعىندا ونەر ساپارىندا بولدى. ادۋىندى اقىن نەشە مارتە ايتىس وتكىزىپ، مونعوليادان قايتارىندا قاۋمالاعان حالىقتىڭ ۇسىنىسىمەن ولگەيدەگى قازاقتارعا بىلاي دەپ قوشتاسۋ ولەڭىن ارناعان ەكەن:

ءومىر عوي تاريحتى شيمايلاعان،

ومىردە كۇندە ويلانام، تۇندە ويلانام.

ەمەس پە، قيال ولەڭ، قيال داستان،

كەۋدەمدە ولەڭ جوڭكىپ، كۇي الماسقان.

قويىنىڭنان بايان- ولگي اتتاناردا،

حالقىڭدى كەتىپ بارام قيا الماستان.

سەندەرگە سەزىمدى ولەڭ قالدىرماسام،

ەلىمە قايتىپ بارام ۇيالماستان.

كەلگەنشە قيال قۇسىم الا قىزعان.

سامعادىم مىنا قۇزدان، انا قۇزدان.

ارماندى جاساپ الۋ وڭاي ەمەس،

بولماسا بالادا ەرلىك، اكەدە ۇجدان.

سىزدەرگە ەسىگىمىز ايقارا اشىق،

كەتپەسىن بارىس- كەلىس ارامىزدان.

ومىرگە جىردان باسقا نەمىز قالاد(ى) ،

باۋلارى ۇزەڭگىمنىڭ سەگىز قابات.

ارۋاقتار قابىرىنان ءبىر اۋناسىن،

قارتايعان وسى ولكەدە نەگىز قالاپ.

سىزدەردى ساعىنعاندا اعايىندار،

كوك بۇيرا كوزدەرىمنەن سەلىم اعاد(ى).

بار مەنىڭ جۇرەگىمدە نازىك ارمان،

مەن دەگەن تاريحتا جازىلار جان.

كەيىنگى بولاشاقتىڭ ۇرپاقتارىن،

ساقتاسىن كوزى قىلي قازىلاردان.

جىر جازايىن اعايىن، جىر جازايىن،

مەن نەگە جىر جولىندا تۇرالايىن.

ءالىمدى تالعامىمدى ءبىل اعايىن،

مەن سەنەن ات پەن تۇيە سۇرامايمىن.

بەرەكە قالعان ميراس اتادان جول،

دوستىعىم بوسامايتىن بوساعام بول.

تاعى دا ءتىرى جۇرسەم كەلىپ تۇرام،

قوش امان بول، اعايىن قوش امان بول!

سىمباتىڭ قىزىقتىردى قىزعىن دالا،

جاۋ قىرعان وسى ورتادا ءبىزدىڭ بابا.

كوپ ەمەس ولەڭىمنەن ۇرپاعىڭا،

تاستاسام كىتاپ جازىپ ءجۇز مىڭ دانا.

ومىرگە كەلۋ- كەتۋ ەرىكتىلىك،

وشپەيتىن قالۋى شارت ءىزدىڭ عانا.

قىسپاققا تالاي- تالاي ءتوزىپ كەلەم،

تۋعان ەل جىردان باسقا نە جۇكتەپ ەڭ.

مەن سەنىڭ قۇشاعىڭدا ولەڭ ايتىپ،

مىقتىنى تالاي- تالاي كورىپ كەلەم.

اتامنىڭ ورتاق ۇستار ەنشىسى ەدى،

ولەڭدى بايعازى ەتىپ ءبولىپ بەرەم.

ادامنىڭ تابىلار ما سىيى مۇنداي،

اقىننىڭ كەلىپ تۇرماس كۇيى مۇنداي.

قۋا تىرلىك قيىنىڭدى- اي، قيىنىڭدى اي.

كەزىكتى تورقالى توي جيىنىڭدا- اي.

ءومىر ءوتىپ بارادى ءومىر ءوتىپ،

قيتۇرقى قۋ دالانىڭ قۇيىنىنداي.

مەن دە ولەڭ ايتىپ كەلەم ارمانىم ءانىم،

قاپىسىن تاۋىپ ايتىپ قارمانامىن.

قالعانشا قاسىق قانىم قارمانارمىن،

قۇشاقتاپ جاس قابىردىڭ جار قاباعىن.

ىشىندە جاتىپ سوندا تار مولانىڭ،

ەستىر مە ەم، ءتىرى اقىننىڭ زارلاعانىن.

كەتەيىن ولەڭ ەگىپ، ولەڭ ەگىپ،

قوينىنا مىناۋ بايتاق كەڭ دالانىڭ.

جاستىعىم ءوتىپ كەتكەن قايتا ورالسىن،

سارعايماس ولەڭىمدى ايتا قالسىن،

بارىنە قوناقتاردىڭ ايتتىم سالەم،

جەرىنە مەنەن سالەم ايتا بارسىن.

گۇلى ەكەن دە، التايدىڭ گۇلى ەكەن دە،

ەركىندىك ولەڭ ايتىپ ءجۇر ەكەن دە.

اعايىن قوش امان بول باسىمدى يەم،

اسەت، ءبىرجان ءالى ءتىرى ءجۇر ەكەن دە.

«قامشى»


سوڭعى جاڭالىقتار